poniedziałek, 5 marca 2012

popsłuchajmy o czym się rozmawia w Laboratorium


Agata: Marta czym jest wg ciebie samotność?
Marta: Samotność to subiektywny stan ducha, któremu towarzyszy cała gama emocji na ogół o negatywnym wydźwięku. Stan taki często jest wynikiem braku pozytywnych relacji z innymi ludźmi, a także z samym sobą.
A: Relacji z samym sobą? Czy możesz coś więcej powiedzieć mi na ten temat?
M: Oczywiście. Relacja z samym sobą jest najtrudniejszą ze wszystkich relacji, bo wymaga pracy nad sobą i konfrontacji z prawdą o sobie i swoim życiu, ale myślę, że nie uda nam się zbudować satysfakcjonujących relacji z innymi dopóki nie przepracujemy w pewien sposób relacji ze sobą. Dopóki nie poznamy i nie polubimy siebie na tyle, aby dobrze się czuć z samymi sobą to trudno nam będzie budować relacje z innymi ludźmi. 
A: A jak można pracować nad relacją ze sobą?
M: Sposobów jest wiele. Nie ma jednego przepisu dla wszystkich. Dla kogoś może to być podróżowanie po świecie, dla kogoś innego medytacja albo terapia, albo udział w jakiejś grupie rozwojowej.
A: A jak już tak ‘popracujemy’ nad sobą to nagle wszystkie relacje będą takie cudowne?
M: Myślę, że każda relacja jest jak żywy organizm. Reaguje na bodźce zewnętrzne, podlega zmianom i ewoluuje. Ponad to na relacje składa się też wiele innych czynników, na niektóre z nich nie mamy często wpływu, na inne mamy. 
A: A na jakie sprawy związane z relacjami nie mamy wpływu?
M: Myślę, że relacja jako przestrzeń między dwojgiem osób sprawia, że gdzieś kończy się nasza odpowiedzialność za całokształt. Relacja to przestrzeń, w której jakąś wspólną cząstkę wnoszą dwie osoby i razem ją kreują. Ponadto jeszcze wierzę w głęboko w sprawy duchowe, karmiczne i inne, które tez wpływają na nasze relacje.
A:  Wracając do relacji z samym sobą? Gdzie tutaj  jest ta przestrzeń, o której mówisz?
M: To bardzo metafizyczne pytanie. Każdy pewnie odczuwa to inaczej.
A: Pewnie tak, a ty jak to odczuwasz?
M: A ja odczuwam to jako wewnętrzną zgodę na bycie sobą i na podążanie za swymi najgłębszymi procesami, nawet tymi bolesnymi i trudnymi  oraz na ciągłe  poznawanie i akceptowanie różnych cząstek siebie.  
A: Brzmi to dosyć tajemniczo i chyba nie jest takie łatwe?
M: Może troszeczkęJ Agata  na warsztacie o Samotności pozgłębiamy troszkę szerzej  ten temat. Spróbujemy potraktować  Samotność jak nauczycielaJ Szykuję już ćwiczenia .
A: Super! Nie mogę się doczekać.

M: Ja też.


Rozmawiały: Agata Banach i Marta Pociecha

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz